Tonglen Praktyka dawania i brania Pema Cziedryn Pema Cziedryn mniszka buddyjska i nauczycielka medytacji – należy do najwybitniejszych uczniów Trungpy Rinpocze, mistrza buddyzmu tybetańskiego. Autorka wielu książek, m.in. Kiedy życie nas przerasta, Mądrość nieuciekania, Zacznij tu, gdzie jesteś. Mieszka w Gampo Abbey w Cape Breton (Nowa Szkocja), gdzie mieści się pierwszy założony w Ameryce Północnej klasztor buddyzmu tybetańskiego dla ludzi z Zachodu.

Każdy z nas ma swój "czuły punkt", obszar podatny na zranienia. Często związany jest on z uczuciem miłości i samooceną, ale i z bólem.

Zawsze, kiedy go poczujemy, pojawia się strach oraz mimowolna, nawykowa tendencja do zamykania się. Każda czująca istota reaguje w ten sposób: pragnie uniknąć bólu i doświadczyć przyjemności. Jednak w praktyce ochranianie tego czułego punktu oznacza odcinanie się od życia. Zawężamy się wtedy do uczucia "ja" przeciwko "nim".

Bardzo skuteczną metodą pracy z tendencją do odpychania bólu i przyciągania przyjemności jest praktyka tonglen, co po tybetańsku znaczy dawanie i branie. Praktyka ta powstała w Indiach i została sprowadzona do Tybetu w XI wieku. W praktyce dawania i brania, kiedy tylko widzimy cierpienie, wdychamy je i całkowicie staramy się je poczuć, zaakceptować, posiąść. Następnie wydychamy powietrze i wypełniamy świat promieniującym współczuciem, miłującą dobrocią, świeżością, wszystkim co pomaga istotom otworzyć się i rozluźnić.

Wykonując tę praktykę, prawdopodobnie wkrótce zauważysz, że pojawią się najróżniejsze blokady, ponieważ stajesz twarzą w twarz ze swym własnym strachem, oporami i wszystkim, co w danej chwili utrudnia ci życie. Możesz wtedy zmienić obiekt koncentracji i wykonać praktykę dawania i brania, mając na uwadze siebie i miliony podobnych ci ludzi, którzy dokładnie w tej chwili borykają się z identycznymi problemami.

Szczególnie polecam wykonywanie tej praktyki w momencie, w którym pojawia się doświadczenie, kiedy na przykład idziesz ulicą i widzisz cierpienie innej osoby. Medytacja dawania i brania "na miejscu" oznacza, że nie przechodzisz po prostu obok, wdychasz powietrze, pragnąc, żeby ta osoba uwolniła się od swego cierpienia, a wydychając wysyłasz jej dobre życzenia. Jeżeli widok tej osoby wywołuje w tobie strach, gniew lub pomieszanie, co nierzadko może się zdarzyć, wtedy zacznij robić praktykę dawania i brania dla siebie i ludzi, którzy mają ten sam problem co ty.

Wykonując praktykę "na miejscu", po prostu wdychasz i wydychasz powietrze, wdychając cierpienie, a wydychając otwartość i ulgę. Kiedy wykonujesz ją jako swoją praktykę formalną, medytacja dawania i brania powinna mieć cztery etapy: