|
Pieśni Mahamudry
Saraha Saraha znany jest jako król wszystkich osiemdziesięciu czterech mahasiddhów przepowiedzianych przez Buddę Siakjamuniego. Słynął ze swych niekonwencjonalnych, często szokujących metod nauczania, ale jego oświecona aktywność stała się inspiracją dla wszystkich późniejszych pokoleń buddyjskich mistrzów. Nauki mahamudry w tradycji Kagju pochodzą właśnie z jego Linii Przekazu. |
 |
Ten, kto zanurza się w pustce jako odrębnej od współczucia,
Nie osiągnie najwyższej ścieżki.
A ten, kto w pracy z umysłem skupia się wyłącznie na współczuciu,
Zatrzymuje się w samsarze i nie znajdzie wyzwolenia.
Ten jednak, kto połączy pustkę ze współczuciem,
Nie zatrzyma się ani w samsarze, ani w nirwanie.
Nie ma początku, środka ani końca;
Nie ma samsary, ani nirwany.
W tym stanie najwyższej ekstazy
Nie ma "ja" ani "nie ja".
Ci, którzy nie piją do ostatniej kropli
Podobnej do nektaru wody wyjaśnień swego mistrza,
Umierają z pragnienia na pustyni mnóstwa traktatów.
Porzuć myślenie i zachowuj się jak dziecko.
Oddaj się naukom swego mistrza, a Wrodzone samo się ujawni.
To nie posiada nazw i innych właściwości.
Powiedziałem, że Tego nie można poznać w dyskusji.
Jak więc można opisać Najwyższego Pana?
To przypomina rozkosz doświadczaną przez młodą kobietę.
Cały świat zostaje wchłonięty w stan, w którym jest
Całkowicie pozbawiony pojęć istnienia i nieistnienia.
Kiedy twój umysł przestaje się poruszać,
Uwalniasz się z pułapek samsary.
Jak chcesz zrealizować tę niezrównaną formę,
Dopóki nie rozpoznasz, że Najwyższe przebywa w tobie?
Nauczam, że kiedy znika błędne widzenie,
Poznasz, kim faktycznie jesteś.
Ten, kto nie cieszy się oczyszczonymi zmysłami,
I praktykuje wyłącznie pustkę.
Jest jak przodownik stada kruków, który wzlatuje ze statku
I powraca na niego po zrobieniu paru okrążeń.
Wszystko, co wypływa z umysłu,
Posiada naturę jego właściciela.
Czyż woda i fale są czymś odmiennym?
Ich natura - podobnie jak natura przestrzeni - jest jedna i ta sama.
Ujrzyj myśl jako myśl, o głupcze, i porzuć wszystkie błędne poglądy.
Oczyść się w najwyższej błogości,
Ponieważ w niej leży ostateczna doskonałość.
Nie popełniaj błędów, jeśli chodzi o siebie i innych.
Wszystko bez wyjątku jest buddą.
Tutaj jest ten niesplamiony, ostateczny stan,
W którym myśl jest czysta w swej prawdziwej naturze.
Chociaż jest wiele rzek, w morzu i tak staną się jednym.
Chociaż jest wiele kłamstw, jedna prawda obali je wszystkie.
Kiedy pojawia się jedno słońce, ciemność,
Choćby była nieprzenikniona - znika.
Z wyjątkowej spontaniczności,
Pełnej doskonałości Buddy,
Rodzą się wszystkie czujące istoty i w niej znajdują spoczynek.
Lecz nie jest ona ani konkretna, ani abstrakcyjna.
Podobnie jak woda słonego morza
Staje się słodka, kiedy wypiją ją chmury,
Tak też niezmienny umysł, który pracuje dla innych,
Przemienia truciznę obiektów zmysłów w nektar.
Wszyscy ci, których umysły omamione są przez konceptualne myślenie,
Pozostają w niepewności i uznają pustkę i współczucie za coś odrębnego.
Pszczoły wiedzą, że w kwiatach można znaleźć miód.
Ale w jaki sposób ci, którzy żyją złudzeniami
kiedykolwiek zrozumieją,
Że samsara i nirwana nie są dwoma [bytami]?
Nieskazitelnego umysłu w jego istocie nigdy nie mogą
Skazić nieczystości samsary czy nirwany.
Cenny klejnot, tkwiąc głęboko w błocie.
Nie będzie lśnił, chociaż posiada połysk.
Z głębokim przekonaniem musisz traktować wszystko
Tak jakby było magicznym czarem.
Jeśli bez różnicy potrafisz zaakceptować lub odrzucić samsarę i nirwanę,
Twój umysł pozostanie niezachwiany, wolny od całunu ciemności.
W sobie odnajdziesz to, co Wrodzone, będące poza myślą.
Ten świat zjawisk od swego promiennego początku
Nigdy nie zaistniał; sam będąc unikalny, posiada bezużyteczne wzorce.
Jako taki jest ciągłą, niepowtarzalną medytacją.
Jest nie-myślą, nieskalaną kontemplacją i nie-umysłem.
Nie ma nic do zanegowania, nic do powiedzenia
Ani uchwycenia, ponieważ Tego nie da się pojąć.
Z powodu ograniczeń intelektu ci, którzy żyją złudzeniami,
Są spętani; niepodzielna i czysta pozostaje spontaniczność.
Jeśli kwestionujesz pierwotny stan,
Badając go za pomocą pojęć wielości i jedności,
Nie urzeczywistnisz jedności,
Ponieważ czujące istoty uwalniają się wyłącznie dzięki mądrości.
Świetlistość jest uśpioną możliwością umysłu, objawiającą się w medytacji.
Naszą prawdziwą istotą jest niewzruszony umysł.
Jeżeli w krainie pełnej radości
Wzbogaci się widzenie umysłu.
I dzięki temu stanie się on najbardziej użyteczny dla tego lub tamtego,
To nawet gdy ugania się za obiektami, nie jest od siebie oddzielony.
|
Fragmenty pieśni "Doha dla ludu" i "Doha dla króla". Biblioteczka Buddyjska (69, 70). |
