Pięć strof o miłości
Maitripa |
Maitripa (1007–1077) – mistrz buddyzmu Diamentowej Drogi z Indii. W młodości był studentem na uniwersytetach buddyjskich Nalanda i Wikramaśila, ale porzucił studia dla praktyk tantrycznych. Był uczniem jogina Śawaripy, który przekazał mu m.in. najwyższe nauki buddyjskiej tantry – mahamudrę. Razem z Naropą był nauczycielem Marpy, założyciela szkoły kagju w Tybecie, i wprowadził go w mahamudrę. |
Będąca tylko współzależnym powstawaniem,
Kochająca panna młoda – pustość (siunjata) –
Nie byłaby niczym więcej niż trupem.
Pustość to najpiękniejsza panna młoda,
Olśniewająca urodą bez porównania,
Gdyby kiedykolwiek oddzielono go od niej,
Przystojny pan młody stałby się więźniem w kajdanach.
Więc, drżąc z niepokoju,
Państwo młodzi zwracają się do guru,
Którego wrodzona dobroć dla nich
Przywraca ich miłość do pierwotnego, naturalnego stanu.
O, mądrość autentycznego guru
I jego zręczność są tak wspaniałe,
Że tych dwoje staje się pierwotnie nieoddzielnymi
I niedoścignionymi, poza wszelkimi odniesieniami.
Ta para obdarzona jest bogactwem wszystkich właściwości
I wolna jest od dwóch skrajności [istnienia i nieistnienia].
Będąc naturą wszystkiego, nie posiada własnej natury –
Tak więc zawsze rozkwita.
Źródło: Straight from the Heart: Buddhist Pith Instructions. |