Pieśń Mahamudry
I Dziamgon Kongtrul I Dziamgon Kongtrul Lodro Taje (1813-1901), nazywany także Dziamgonem Kongtrulem Wielkim, jest uznawany za emanację Wajroczany, jednego z najbliższych uczniów Guru Rinpocze. Początkowo działał jako nauczyciel tradycji Bon, jednak podczas swoich podróży po Tybecie otrzymał także przekazy Buddyzmu Diamentowej Drogi. Lodro Taje najbardziej znany jest z olbrzymiej pracy jaką włożył w zebranie i usystematyzowanie buddyjskich nauk. Kilkaset tomów skompilowanych przez niego i opatrzonych komentarzami tradycyjnych tekstów znane jest jako "Pięć Wielkich Skarbów Dziamgona Kongtrula". Lodro Taje został nauczycielem piętnastego Karmapy, przekazując mu wszystkie nauki szkoły Kagyu, tym samym został jednym z głównych spadkobierców tej linii przekazu. |
Ponieważ w poglądzie mahamudry,
Nie ma miejsca na analizy,
Odrzuć wiedzę stworzoną przez umysł.
Ponieważ w medytacji mahamudry
Nie ma miejsca na chwytanie się myśli,
Porzuć pełną koncepcji medytację.
Ponieważ w działaniu mahamudry
Czyny nie mają żadnego punktu odniesienia,
Bądź wolny od zamiaru działania lub nie działania.
Ponieważ w spełnieniu mahamudry
Nie ma miejsca na dążenie do celu,
Porzuć oczekiwania, obawy i pragnienia.
Oto głębia umysłu wszystkich Kagyupów.
Z magazynu "Diamentowa Droga". |