Pieśni urzeczywistnienia Szabkar Szabkar Tsogdruk Rangdrol był wielkim tybetańskim joginem, który żył w XIX wieku. Praktykował nauki Wielkiej Doskonałości (Dzogczen) zgodnie z przekazem szkoły Njingma. Większość swojego zycia spędził na medytacjach w odludnych miejscach. Przez wielu Tybetańczyków postrzegany jest jako drugi Milarepa: bezkompromisowy praktykujący i wielki poeta.

Wszystkie zjawiska są nieograniczoną otwartością,
Błogie i całkowicie swobodne.

Z wolnym i szczęśliwym umysłem
Śpiewam tę pieśń radości.

Kiedy spojrzymy w umysł,
Podstawę wszystkich zjawisk,
Nie znajdziemy żadnej namacalnej rzeczy,
Niczego rzeczywistego prócz grającej ze sobą pustości.

Przejawia się ona jako przejrzysta, nieskończona otwartość,
Bez podziału na to, co wewnątrz i na zewnątrz,
Wszechprzenikająca,
Bez granic i bez kierunku.

Rozległa przestrzeń wglądu,
Prawdziwy sposób przejawiania się umysłu
Jest jak niebo, jak przestrzeń:
Bez początku, środka, czy końca.

Zrelaksowany,
Pozostawiam wszystko czego doświadczam takim jakie jest,
Stanąłem na rozległej równinie
Absolutnej przestrzeni umysłu.

Stapiam się z przestrzenią,
Która nie ma początku ani końca.
Wszystko co widzę, wszystko co słyszę,
Mój własny umysł i niebo łączą się ze sobą.

Nie powstaje już żadna koncepcja
Bycia oddzielonym lub czymś różnym.

W absolutnej przestrzeni przytomności
Wszystkie rzeczy mają ten jeden smak,
Lecz na poziomie relatywnym
wszystkie zjawiska są przejrzyście postrzegane jako różne.
Jak wspaniale!

* * *

Bez centrum, bez granic,
Oto wszechprzenikająca, promieniująca przestrzeń świadomości.
Ta żywa i jasna nieograniczoność
Jest naturalną, pierwotną obecnością.

Bez podziału na to co wewnątrz i na zewnątrz,
Przytomność powstała sama z siebie, rozległa jak niebo,
Poza rozmiarem, kierunkiem, ograniczeniami.
Oto całkowita otwartość,
Przestrzeń nieoddzielna od przytomności.
W tej nienarodzonej, otwartej przestrzeni
Manifestują się zjawiska - podobne tęczy, doskonale przejrzyste.
Czyste i nie czyste krainy, buddowie i wszystkie czujące istoty
przejawiają się w niej bez przeszkód lśniąc różnorodnością.

Przytomność rozległa jak niebo,
Absolutna przestrzeń rozległa jak przytomność.

Nieoddzielne od siebie
Niebo, przytomność, absolutna przestrzeń:
Nieprzebyta nieograniczoność, bezmiar -
Podstawa samsary,
Podstawa nirwany.
Spoczywanie w tym stanie dzień i noc,
Doświadczanie tego stanu z łatwością -
Oto prawdziwa radość.
Emaho! Jak wspaniale!