Rozdzielanie śmierci i życia Kosho Uchiyama Rosi Rosi Kosho Uchiyama urodził się w Tokio w roku 1911. Uzyskał tytuł magistra w dziedzinie filozofii Zachodu w Uniwersytecie Waseda w 1937 roku, a trzy lata później został wyświęcony na kapłana zen przez Rosiego Kodo Sawakiego. W roku 1965 został opatem Antaiji, klasztoru położonego niedaleko Kioto. Rosi Uchiyama zorganizował w Antaiji regularną praktykę, włącznie z comiesięcznymi pięciodniowymi sesshin, poza tym często podróżował po Japonii, wygłaszając wykłady i prowadząc sesshin. Zrezygnował z funkcji opata Antaiji w roku 1975 i aż do śmierci, która nastąpiła wiosną roku 1998, mieszkał z żoną w Noke-in, małej świątyni pod Kioto. Rosi Uchiyama był też dobrze znany w świecie origami i jako mistrz tej sztuki napisał też na jej temat kilka książek.

Oto fragment polskiej wersji dokonanego przez Daitsu Toma Wrighta przekładu (z języka japońskiego na angielski) zapisu spotkania Rosiego Kosho Uchiyamy, czcigodnego Doyu Takamine, opata Senkokuji w Tamba i Odosobnienia Seitaian w Kioto, oraz Daitsu Toma Wrighta, które odbyło się w pobliżu Shijoji (prefektura Nagano), w Japonii, w lipcu 1997 r. W spotkaniu uczestniczyła żona Rosiego. Rosi Uchiyama miał wówczas 85 lat.


Rozdzielanie śmierci i życia
dokonuje się tylko w umyśle
kiedy myśl odchodzi, życie
i śmierć są niepodzielone.

To, że życie i śmierć są całkowicie oddzielone, pojawia się wyłącznie w naszych myślach. Ponieważ żyjemy, myślemy, że umrzemy. Ale od strony śmierci nie istnieje podział na życie i śmierć. To znaczy, kiedy myśl się oddala, życie i śmierć nie są dwoma.

Nawet podczas snu, otwierając dłoń
myśli, która rozróżnia, wdychamy
i wydychamy życie/śmierć niepodzielonego¹

Mamy tendencję, by myśleć, że możemy doświadczać niepodzielności życia/śmierci, kiedy umrzemy, ale teraz, gdy żyjemy, wdychamy i wydychamy to. Bez myślenia o tym, o zyciu nieoddzielonym od śmierci. to jest niepodzielne życie/śmierć. A zatem życie/śmierć istnieje równie dobrze wtedy, gdy żyjemy. Oczywiście, gdy umieramy, doświadczamy nierozdzielności życia/śmierci, ale w życiu lub w śmierci podstawą obu jest niepodzielne życie/śmierć. To prowadzi nas ku następnym linijkom. Z tym niepodzielnym życiem/śmiercią - co właściwie mamy począć?

Niepodzielnym życiem/śmiercią
oddajemy cześć temu życiu/śmierci -
niepodzielności życia/śmierci.
Po prostu oddając cześć, poruszając się
głębiej ku nierozdzielonej śmierci.

Kiedy mówię o "oddawaniu czci", to, co oddaje cześć, jest samo w sobie niepodzielnym życiem/śmiercią, a to, czemu oddaje cześć, jest tą samą niepodzielnością życia/śmierci. Czy widzicie?


Przypisy:
¹ Dosł. "życie/śmierć niepodzielności". W tekście japońskim Rosi używa wyrażenia oznaczającego życie, które nie jest podzielone na życie i śmierć (futatsu de inochi, shji futatsu nai lub funi inochi).