Kobiety Kalu Rinpocze Kalu Rinpocze był jednym z największych mistrzów medytacji w tradycji buddyjskiej, był dzierżawcą linii Szangpa Kagyu - jednej z podszkół w tradycji kagyu. We wczesnych latach siedemdziesiątych, na prośbę XVI Karmapy, zaczął nauczać w Europie i Ameryce Północnej. Rinpocze znany był z przekazywania nauk w tradycyjny monastyczny sposób - kładł nacisk na trzyletnie odosobnienia i przyjmowanie mnisich ślubowań.

Ostateczna natura umysłu nie jest ani męska ani żeńska

Kobiety i mężczyźni, dzieci i dorośli, wszyscy oni posiadają jednakowe przywileje związane z faktem bycia człowiekiem. Dla kontrastu zwierzęta i istoty w innych stanach egzystencji nie mają ich. Rozróżnienie pomiędzy człowiekiem a bestią - dzikimi mięsożercami żyjącymi w dżungli, istotami morskimi czy owadami - opiera się na podstawie naszej możliwości praktykowania Dharmy.

Jednak nawet posiadając ludzkie ciało można mieć różne warunki do pracy z umysłem. Najdoskonalszy rodzaj ludzkiego odrodzenia określa się jako cenny, dysponująca nim osoba może dobrze spożytkować swoje życie. Nie ma ono jednak nic wspólnego z pozycją społeczną ani z żadnym innym kryterium oceny człowieka; nie jest ważne, czy ktoś jest kobietą czy mężczyzną, tylko czy dana osoba doceni i wykorzysta zalety ludzkiego odrodzenia.

Bez względu na to, czy jest się kobietą czy mężczyzną, bez względu na daną sytuację w tym życiu, jeśli ktoś posiada zaufanie i jest wytrwały, jeśli posiada współczucie i mądrość - może zostać oświecony. Jeśli jednak jest on emocjonalnie pomieszany, nie pracuje z tym i pozwala aby taki stan utrzymywał się przez całe życie, wówczas będzie mu trudno osiągnąć oświecenie, bez względu na płeć. Jeśli tylko dysponuje się niezbędnymi warunkami sprzyjającymi praktyce Dharmy, to rodzaj ciała jakie się posiada naprawdę nie jest istotny.

Przyczyną tej równości szans jest sama natura umysłu, która nie jest ani męska ani żeńska. Nie istnieje żadna cecha umysłu, która jest lepsza od innej; na ostatecznym poziomie pusta, przejrzysta i nieograniczona natura umysłu odsłania niczym nieograniczone właściwości, takie jak męskość czy żeńskość, żadna z nich nie jest przeważająca. Na uwarunkowanym poziomie oczywiście są sytuacje, w których umysł jednej osoby doświadcza większej ilości przeszkód niż umysł drugiej. Ma to jednak związek raczej z karmą niż z płcią czy statusem społecznym. Nawet w różnych sferach egzystencji, nie ma ostatecznie żadnej różnicy pomiędzy jednym umysłem a drugim. Pełne mocy nauki Buddy zapewniają każdemu sposoby wyeliminowania przeszkód i dotarcia do bezpośredniego doświadczenia umysłu.

Jednak na relatywnym poziomie istnieją różnice w sposobie, w jaki formuje się fizyczne ucieleśnienie. Dotyczy to subtelnego poziomu kanałów i centrów energetycznych. Zgodnie z naukami tantry, sposób w jaki umysł inkarnuje się w ciało męskie jest trochę inny od sposobu w jaki inkarnuje się w ciało żeńskie. W psycho-fizycznym portrecie męskim jest więcej siły, więcej skoncentrowanej i bezpośredniej energii, podczas gdy u kobiet jest więcej przestrzeni wyrażającej Mądrość. Te różnice powinny być jednak zawsze rozumiane w kontekście ostatecznej natury umysłu.

Jeśli studiując i praktykując nauki Buddy rozumiemy je, osiągniemy oświecenie bez względu na płeć.

W tradycji wadżrajany, przykłady wzięte z życia indyjskich Mahasidhów pokazują różne sposoby podążania drogą Dharmy. Zarówno mężczyźni, tacy jak Tilopa i Naropa, jak i kobiety, jak np. Sukkasiddhi i Niguma, osiągnęli oświecenie. Stało się tak ponieważ w najpełniejszy sposób wykorzystali ludzkie odrodzenie, a nie dlatego, że mieli określoną płeć.