Jak w sposób właściwy praktykować Dharmę? Guru Rinpocze Padmasambhawa ("Zrodzony z Lotosu"), nazywany przez Tybetańczyków Guru Rinpocze czyli "Drogocennym Mistrzem" był afgańskim joginem z Oddijany, który w VIII wieku jako pierwszy przyniósł nauki wadżrajany do Tybetu. Od niego wywodzi się stara linia przekazu buddyzmu tybetańskiego zwana Ningma-pa. Padmasambhawa założył na południowy wschód od Lhasy najstarszy w Tybecie klasztor Samje, który stał się centralnym ośrodkiem szerzenia Diamentowej Drogi. Guru Rinpocze był wielkim mistrzem duchowym i nauczycielem, jest uważany za emanację Buddy Amithaby. Pozostawił po sobie wiele term (ukrytych tekstów Dharmy), które następnie były odnajdywane przez jego uczniów.

Padmakara, mistrz z Uddijany, po zaproszeniu go do Tybetu przez króla, przebywał w Samje. Królowi, członkom dworu i innym oddanym ludziom udzielił licznych nauk we wschodniej części głównej świątyni. Ponieważ nie rozumieli ich w sposób właściwy, raz jeszcze powtórzył swoją radę.

Mistrz Padma powiedział: Bez względu na to, jak bardzo nauczam, lud Tybetu nie rozumie tego; zamiast tego nie angażują się w nic innego poza negatywnymi działaniami. Jeśli z głębi serca chcecie praktykować Dharmę, zróbcie jak wam mówię.

Aby zostać buddyjską świecką osobą (upasaka), nie wystarczy po prostu przestrzegać czterech świeckich ślubowań; oznacza to odrzucić daleko negatywne czyny. Aby zostać buddyjskim mnichem - nowicjuszem (śramana), nie wystarczy po prostu podjąć czysto zewnętrznych środków, oznacza to właściwie praktykować to, co pozytywne. Aby zostać mnichem (bhikszu), nie wystarczy tylko kontrolować ciało, mowę i umysł w codziennych działaniach i mieć zakazane wykonywanie wszelkiego typu rzeczy; oznacza to sprowadzić na ścieżkę wielkiego oświecenia wszystkie korzenie tego, co pozytywne.

Pozytywne zachowanie nie oznacza po prostu noszenia żółtych szat; oznacza to strach przed dojrzewaniem prawa karmy. Bycie duchowym przyjacielem nie oznacza po prostu zachowywania się z godnością; oznacza to bycie wspaniałą ochroną dla każdej istoty. Bycie joginem nie oznacza po prostu szorstkiego zachowania się; oznacza to zmieszanie własnego umysłu z naturą dharmaty.

Stanie się mantriką nie oznacza po prostu mamrotania [z niechętną postawą] inkantacji; oznacza to szybkie osiągnięcie oświecenia na ścieżce jednoczącej [skuteczne] środki i poznanie. Bycie medytującym nie oznacza po prostu życia w jaskini; oznacza to ćwiczenie się w prawdziwym znaczeniu [naturalnego stanu]. Bycie pustelnikiem nie oznacza po prostu życia w głębokim lesie; oznacza to, ze własny umysł jest wolny od dualistycznych tworów.

Bycie uczonym nie oznacza po prostu podtrzymywania ośmiu światowych dharm; oznacza to odróżnienie tego, co właściwe od tego, co niewłaściwe. Bycie bodhisattwą nie oznacza po prostu utrzymywania w sobie postawy interesowności; oznacza to podjęcie wysiłków, mających na celu wyzwolenie z samsary wszystkich czujących istot.

Posiadanie ufności nie oznacza skamlania; oznacza to wstąpienie na właściwą ścieżkę, prowadząca poza lęk przed śmiercią i odrodzeniem się. Bycie pilnym nie oznacza angażowania się w najrozmaitsze niespokojne działania; oznacza to podjecie wysiłków, mających na celu porzucenie samsarycznej egzystencji. Bycie szczodrym nie oznacza po prostu stronniczego dawania; oznacza dogłębne uwolnienie się z przywiązania do wszystkiego, co istnieje.

Ustne wyjaśnienia nie oznaczają wielu pisanych książek; oznaczają kilka słów, które uderzą w żywotny punkt znaczenia w twoim umyśle. Pogląd nie oznacza po prostu filozoficznej opinii; oznacza on uwolnienie się od ograniczeń tworów umysłu. Medytacja nie oznacza skupiania się na czymś przy pomocy myśli; oznacza to, że twój umysł ustabilizował się w naturalnej percepcji, wolnej od skupiania się [na czymkolwiek].

Spontaniczne działanie nie oznacza po prostu działania z szaleńczym brakiem powściągliwości; oznacza to uwolnienie się od skupiania się na zwodniczych postrzeżeniach jako czymś rzeczywistym. Wiedza rozróżniająca (pradżnia) nie oznacza ciętego intelektu błędnej myśli; oznacza zrozumienie, że wszystkie zjawiska nigdy nie powstały i są pozbawione wszelkiej treści mentalnej.

Słuchanie nie oznacza po prostu otrzymywania nauk za pośrednictwem uszu; oznacza to przedarcie się przez błędne pojęcia i osiągnięcie urzeczywistnienia poza konceptualnym umysłem. Przemyśliwanie nie oznacza po prostu podążania za konceptualnym myśleniem i stwarzania przypuszczeń; oznacza rozpoznanie natury umysłu i ustabilizowanie się w tym.