Therawadajana
XIV Szamar Rinpocze
Szamar Rinpocze jest jednym z czterech regentów szkoły karma kagyu i drugim po Karmapie lamą w hierarchii tej tradycji. Znany jest jako "Lama Czerwonej Korony".
|
W Tybecie używaliśmy określenia hinajana. Mogliśmy tak mówić swobodnie, ponieważ nie było tam praktykujących hinajanę. Nikogo to nie krzywdziło. Kiedy jednak opuściliśmy Tybet, myśleliśmy, że wszędzie jest tak samo jak u nas. Niektórzy Tybetańczycy nadal robią i mówią te same rzeczy, jakie robili i mówili wcześniej. Nie chcą nikogo zranić, po prostu nie myślą. Jednak buddyści w Birmie, Tajlandii itp. wpadają w gniew na widok lamów tybetańskich. Błędy te, niestety, już zostały popełnione i trudno jest je obecnie naprawić.
Od 1959 do 1963 byliśmy nierozważni, co wpłynęło bardzo niekorzystnie na dialog pomiędzy różnymi szkołami buddyzmu. Ludzie praktykujący therawadajanę myśleli, że jesteśmy tymi, którzy uważają ich za niższą ścieżkę i sami zaczęli nas określać mianem niższej ścieżki. Kiedy odwiedziliśmy Tajlandię, w przewodniku turystycznym można było przeczytać: "Mahajana rozprzestrzeniła się w Tajlandii, a hinajana w Himalajach i Tybecie". Również na Śri Lance mnisi byli zagniewani.
Nie chcieliśmy powiedzieć, że oni praktykują niższą ścieżkę, ale nie zachowaliśmy rozwagi mówiąc, że therawada jest hinajaną. Kiedy więc mnisi ze Śri Lanki zapytali nas o to, przeprosiliśmy ich i powiedzieliśmy: "Nie mówimy, że buddyści ze Śri Lanki, Birmy i Tajlandii praktykują gorszą ścieżkę. W buddyzmie istnieją pewne praktyki zwane śrawakajana, pratjekabuddajana i bodhisattwajana. One mogą istnieć wszędzie. Nie twierdzimy, że buddyzm w waszym kraju istnieje tylko na tej najniższej ścieżce".
Mówiąc to, chciałbym zmienić obecną sytuację. Jednak sam nie jestem w stanie w pełni tego zrealizować i dlatego pragnąłbym otrzymać wszędzie poparcie.
Fragment wykładu Szamara Rinpocze "Trzy ścieżki: śrawakajana, pratjekabuddajana, bodhisattwajana", |
|