List otwarty do J.Ś. Dalajlamy II Międzynarodowa Konferencja Karma Kagyu Więcej informacji na temat kontrowersji wokół inkarnacji XVII Karmapy na stronie www.karmapa-issue.org.

Kathmandu, Nepal, 17 marca 2001 r.

Wasza Świątobliwość,

W dniach 16-17 marca 2001 w Kathmandu (Nepal) miała miejsce Międzynarodowa Konferencja Karma Kagyu. Uczestniczyli w niej delegaci z ponad 500 klasztorów i ośrodków linii Karma Kagyu z całego świata. Konferencja została zwołana w celu rozwiązania kryzysu, jaki ma miejsce w naszej linii. Zostało jednogłośnie postanowione, że nasza szkoła zdecydowanie sprzeciwia się wszelkim próbom wpływania z zewnątrz na proces rozpoznania i intronizacji Karmapów, oraz że będziemy chronić autentycznego przekazu nauk linii Karma Kagyu.

Podstawą istnienia szkoły Karma Kagyu jest jej własne, fundamentalne prawo do rozpoznawania inkarnacji Karmapy, duchowego przywódcy linii. Proces ten musi przebiegać zgodnie z jej duchowymi zwyczajami i bez wpływu kogokolwiek spoza linii. Tradycyjnie Lamowie Czarnej Korony i Lamowie Czerwonej Korony rozpoznawali i intronizowali nawzajem swoje kolejne inkarnacje.

Historia pokazuje, że obecny kryzys ma swoje korzenie w przeszłości. Od wieków linia Gelug, pod przewodnictwem Dalaj Lamów i linia Karma Kagyu, pod przewodnictwem Gyalwa Karmapów, walczyły ze sobą.

Konflikt zaczął się już w XV w. w czasach VII Karmapy i VI Szamarpy. W tym czasie władza w Tybecie znajdowała się pod wpływem szkoły Kagyu. Wrogość osiągnęła szczyt, kiedy w 1638 roku V Dalaj Lama zachęcił mongolską armię dowodzoną przez Goshir Khana do najazdu na Tybet. Sprzymierzeni Gelugpowie i Mongołowie stali się odpowiedzialnymi za ścięcie niemal wszystkich opatów z tysiąca klasztorów Kagyu. Wszystkie te klasztory zostały siłą przekształcone w klasztory linii Gelug. Obóz X Karmapy został zaatakowany, a ponad 7 tys. jego mnichów wymordowano. Tylko Karmapie i jego służącemu udało się uciec. X Karmapa był zmuszony przebywać na wygnaniu przez następne 40 lat.

Dwa wieki później walka rozgorzała na nowo podczas okresu regencji między panowaniem VII i VIII Dalaj Lamy. Tenpai Goenpo, minister z linii Gelug, wykorzystał okazję i usunął Szamara Rinpocze z religijnej sceny Tybetu. Mimo iż Szamarpa był mediatorem w wojnie pomiędzy Nepalem a Tybetem i Chinami, chiński cesarz ogłosił go zdrajcą i wszystkie klasztory podlegające zwierzchnictwu Szamarpy przekształcono siłą w klasztory Gelug. Ogłoszono również edykt zabraniający Szamarpie inkarnowania się w przyszłości.

W 1959 roku Tybet znalazł się w rękach chińskich komunistów. Niestety zniszczenie Tybetu nie było wystarczającą katastrofą, by powstrzymać długotrwałą i niczym nie usprawiedliwioną agresję szkoły Gelug przeciwko Karmapie i linii Karma Kagyu.

W 1961 tybetański rząd na wygnaniu zaproponował połączenie czterech szkół buddyzmu tybetańskiego w jedną religijną organizację pod przewodnictwem Waszej Świątobliwości. Ta polityka spowodowała wiele duchowego cierpienia wśród większej części tybetańskiej społeczności na uchodźstwie. Trzynaście tybetańskich osad skupionych wokół Karmapy zakwestionowało plan Tybetańskiego Rządu Na Uchodźstwie i w rezultacie został on porzucony. Później, w latach siedemdziesiątych, Karmapa był wielokrotnie oczerniany, ponieważ zdecydował się bronić autonomii trzech pozostałych linii.

Atmosfera agresji panująca w owym czasie spowodowała nagły wybuch radości w tybetańskich obozach w Ladakhu, kiedy w 1981 umarł XVI Karmapa. Ten przykry incydent pogłębił brak zaufania między obiema szkołami.

Jeszcze przed śmiercią XVI Karmapy osoby z otoczenia Waszej Świątobliwości złożyły kilku wpływowym lamom naszej linii ofertę pomocy podczas szukania i rozpoznania XVII Karmapy. W ścisłej współpracy z tą zdradziecką grupą Kagyupów udało się Waszej Świątobliwości podzielić naszą szkołę, była to sytuacja bez precedensu. Ten plan spowodował późniejszą intronizację fałszywego Karmapy w Chinach.

W 1992 i 1993 Wasza Świątobliwość w wyrachowany sposób poparł nieuzasadnione żądania i działania owej grupy skorumpowanych lamów Kagyu. Ta ingerencja jest absolutnie nie do zaakceptowania przez szkołę Karma Kagyu. W lipcu 2000 r. Wasza Świątobliwość posunął się jeszcze dalej, informując na piśmie J.Ś. Szamarpę, że nawet jeśli zostanie odnaleziony i pokazany światu prawdziwy list XVI Karmapy przepowiadający kolejną inkarnację, Wasza Świątobliwość utrzyma swoje stanowisko, iż to Urdzien Trinley jest właściwym Karmapą. Postępując w ten sposób, Wasza Świątobliwość odmawia XVI Karmapie jego bezdyskusyjnego prawa do wskazania własnej kolejnej inkarnacji. To nieuzasadnione działanie jest całkowicie sprzeczne z tradycją Karma Kagyu i stanowi przygotowanie do przejęcia szkoły Karma Kagyu przez szkołę oraz rząd Waszej Świątobliwości.

Aż do czasu ingerencji Waszej Świątobliwości w 1992 roku żaden inny Dalaj Lama nigdy nie odgrywał jakiejkolwiek roli w rozpoznaniu właściwego Karmapy. Jak Wasza Świątobliwość dobrze wie, świadome odradzanie się Karmapów rozpoczęło się ponad trzysta lat przed tym, jak Dalaj Lamowie zaczęli odradzać się w ten sposób. Nie ma więc żadnego historycznego precedensu uzasadniającego obecne wmieszanie się Waszej Świątobliwości w odnalezienie kolejnej inkarnacji Karmapy.

Szanujemy i zdecydowanie popieramy walkę Waszej Świątobliwości o dobro i wolność Tybetańczyków. Prosimy Waszą Świątobliwość o tę samą dobrą wolę, jeśli chodzi o kontrowersje wokół inkarnacji Karmapy. W imię niepodzielności naszej linii, nalegamy, aby Wasza Świątobliwość uprzejmie wycofał się z tego wewnętrznego konfliktu szkoły Karma Kagyu. Prosimy także o poparcie Waszej Świątobliwości dla zachowania różnorodności wszystkich czterech szkół buddyzmu tybetańskiego, w tym szkoły Karma Kagyu.

Szczerze czynimy życzenia o długie życie i zdrowie Waszej Świątobliwości.

Z największym szacunkiem,

w imieniu wszystkich delegatów Międzynarodowej Konferencji Karma Kagyu

H.H. Luehrs
(przewodniczący)