Termy
Guru Rinpocze
Począwszy od VII wieku n.e. tradycyjna szamanistyczna religia Tybetu bon zaczęła ustępować buddyzmowi przenikającemu do Krainy Śniegów pod protektoratem króla Srong-tsan-gampo. Jednak bardziej znaczące i trwalsze przekazy Dharmy do Tybetu nastąpiły dopiero w VII i IX wieku, za panowania króla Trisong Detsen'a i jego wnuka.
|
Zasługi zgromadzone podczas wielu kalp zostają zniszczone przez chwilę gniewu - ćwiczcie się więc w uprzejmości, współczuciu i drogocennej Bodhiczitcie.
Pośród wszystkich stworzeń, których liczba jest tak wielka jak niebo, nie istnieje żadne, które kiedyś nie byłoby waszym ojcem lub matką. Medytujcie więc nieustannie rozwijając Bodhiczittę, nieprzerwanie rozmyślając o tym, że istoty, które kiedyś były waszymi rodzicami, nie mogą uwolnić się od cierpienia.
Jeżeli urzeczywistnicie pustą naturę waszego umysłu, lecz nie zrodzi się w was współczucie, popadniecie w nihilizm. Medytujcie więc nad nierozdzielnością pustki i współczucia.
Jeżeli dostrzeżecie wady samsary, nie będziecie potrzebowali żadnego innego nauczyciela. Jeśli myśl o nietrwałości wrośnie w wasz umysł, nie będziecie potrzebowali żadnych dodatkowych zachęt. Jeżeli urzeczywistnicie, że wszystkie powstające zjawiska są umysłem, nie będzie żadnego innego oświecenia. Jeśli w głębi swojej istoty macie głębokie oddanie dla Guru, nie będzie żadnego innego Buddy. Jeśli odetniecie myśli u ich korzenia, nie będzie żadnej innej absolutnej natury. Jeśli napełniacie wszystkie istoty radością, nie ma żadnych innych Trzech Klejnotów. Jeśli urzeczywistnicie to wszystko, samsara i nirwana nie będą dwiema różnymi rzeczami.
Tekst jest częścią cyklu Kanczog Czidu, Najgłębszych Nauk Wielkiej Doskonałości. |