Pieśń VII Dalajlama

Światła z mistycznych ogni błyskają we wszystkich kierunkach,
Przywołując inspirację od buddów, tak nieograniczonych jak przestrzeń.
Pięć twarzy świadomości powstaje jako mistyczne dźwięki
I spuszcza deszcz ambrozji mądrości.

Oblicza ludzi i rzeczy rozpuszczają się w światło
A fale konceptualnego umysłu wyciszają się.
Promienność przejrzystego światła nic już nie przesłania,
I nawet po medytacji zachowuje się czystą mądrość.

W sferze pozornej i wrodzonej mahamudry
Złudne obrazy pojawiają się jak tęcze.
Nieskazitelna elegia manifestuje iluzoryczne emanacje
Aby wznieść krąg mandali świętości.

Ciało iluzoryczne miesza się z przejrzystym światłem
Jak chmury rozpuszczające się w przestrzeni.
Powstają ognie pierwotnej mądrości
I trawią nasienie fałszywego poczucia ego.

To wielkie zjednoczenie nieskalanego diamentowego ciała
Z rozległym wymiarem umysłu przejrzystego światła
Nosi nazwę "medytacji przebiegającej wspaniale",
Jest to stan nie tknięty przez najgłębszy intelekt.

To ciało-umysł jako jeden smak,
Oczyszczony ze wszystkich chwilowych zaciemnień,
Spogląda jasno i wprost na sferę prawdy.
Przekształca się w dharmakaję, a następnie wysyła
Niezliczone emanacje form sambhogakaji i nirmanakaji,
Każdą stosownie do potrzeb świata.